All Beauty must die: Deel 1

Deel 1: Where the wild roses grow

Met een grote zucht valt de stilte over de stad. Hij tuurt over het water. Een sigaret in zijn ene hand en een whiskey in de andere . Open keuken met kookeiland, flatscreen waar sommige cinema’s jaloers naar kijken en een zwembad op zijn terras. Hij had alles waar hij van kon dromen. Succes, geld, droomhuis, wagens en natuurlijk vrouwen. Op zijn oude pick-up platenspeler kraakt “Where the wild roses grow” door de boxen.

Hij besefte natuurlijk dat het niet zou blijven duren. Hij zat er niet mee. Liever kort leven en succes dan een lang en saai leven. Hij was zwart of wit, de grijze middenweg is voor de zwakke. Als je ergens wil komen in het leven moet je durven vijanden maken. Go hard or Get out. Het heeft altijd aan de muur van zijn kantoor gehangen.

Een slagveld was het zijn kantoor. Manipuleren en kleineren. Zijn tegenstanders die nog overbleven stonden als een groep hyena’s te wachten op een misstap. Die kwam er nooit. Zelfs zijn grootste vijanden moesten toegeven dat hij goed, heel goed was in zijn werk. Niemand speelde op hetzelfde niveau. Miljoenen deals waren dagelijkse kost.

Zijn bachelor pad was een centrum van wilde party’s geworden. Drugs, drank en sex. De vrouwen stonden in een lange rij te wachten om met hem mee te mogen. Zijn reputatie als rijke, knappe party addict was overal bekend. Door de ene beschimpt en door de andere verafgood. Net zoals in zijn levenswijze was er geen middenweg.

Zijn whiskey glas zet hij op tafel neer. Hij neemt haar levenloos lichaam in zijn armen. Met een voorzichtige veeg sluit hij haar ogen. Traag gaat hij door haar zachte haren. Ze heeft diezelfde jurk aan zoals die eerste keer. Elegant en sexy. Voorzichtig draagt hij ze naar zijn slaapkamer en legt haar neer op zijn met rozenbladen versierd bed.  Hij legt een rode roos op haar borst en zingt zacht mee met Nick Cave.

On the last day I took her where the wild roses grow
And she lay on the bank, the wind light as a thief
And I kissed her goodbye, said, “All beauty must die”

Hij ging terug in zijn geliefde zetel zitten. Dronk de rest van zijn whiskey uit en nam het geweer in zijn handen. Terwijl beneden de politiesirenes steeds luider werden richte hij het ijzig kalm op zichzelf.

Wordt vervolgd